Palestínsk menning
Hér má finna stutta kynningu á palestínskri menningu. Hér er að finna bæði palestínsk ljóð og íslensk ljóð er tengjast málefnum Palestínu. Nokkrar uppskriftir gefa smjörþefinn af palestínskri matargerð. En fyrst ætlum við að benda ykkur á tvær palestínskar kvikmyndir.
Palestínskar kvikmyndir
Guðleg íhlutun (Divine Intervention) er kvikmynd eftir Elia Suleiman frá 2002 sem vakti mikla athygli og hefur hlotið mikið lof. Í henni segir frá samskiptum Palestínumanna og Ísraela, og hvernig daglegt líf er undirorpið áhrifum hernámsins. Frásagnarstíll myndarinnar er á köflum kómískur og jaðrar við súrrealisma.
Börn Örnu (Arna’s Children) er heimildamynd sem segir frá Örnu Meir, ísraelskri baráttukonu fyrir friði og mannréttindum í Palestínu sem rak skóla á Vesturbakkanum. Hún heimsótti Ísland á sínum tíma í boði félagsins en er nú látin.
Musakhan
(handa fjórum)
Hráefni:
1 kjúklingur, hlutaður í fernt
1½ tsk. malað sumac
Klípa af möluðum hnetum
Klípa af möluðum kanil
¼ tsk. nýmalaður svartur pipar
Salt
Safi úr einni sítrónu
450 grömm fínt skorinn rauðlaukur
2 mtsk. ólífuolía
½ bolli kjúklingakraftur
brauð
¼ bolli ristaðar hnetur
Aðferð
- Þvoið kjúklinginn og þurrkið.
Fjarlægið óþarfa fitu. - Blandið saman sumac, kryddi og salti. Geymið 2 tsk. af kryddblöndunni, en blandið restinni út í sítrónusafann. Nuddið í kjúklinginn og marínerið í sólarhring.
- Snöggsteikið laukinn í ólífuolíunni og bætið helmingnum af kjúklingakraftinum út í, sem og því sem eftir er af kryddinu og ögn af salti. Setjið lok á og sjóðið varlega í 30 mínútur.
- Hitið ofn í 200 gráður celsíus.
- Komið kjúklingnum fyrir á ofnplötu og hyljið með laukblöndunni.Setjið álpappír utan um og hafið í ofninum í 20 mínútur. Berið olíu á ofnplötu, setjið brauðið á ásamt með því sem eftir er af kraftinum. Setjið kjúklingapartana á laukinn og brauðið og setjið á ný í ofninn í 20 mínútur eða þangað til þeir eru vel brúnaðir. Borðist með hnetum.
Fleiri palestínskir réttir
Forréttir og meðlæti (á ensku)
Palestínsk ljóð
Ljóðaþýðingar Eyvindar P. Eiríkssonar
Birtust í: VERTU. Útgefandi: Andblær (Eyvindur P. Eiríksson 1998)
FADWA TUQAN
F. 1917, gaf fyrst út 1955 rómantísk og hefðbundin ljóð en síðar urðu stjórnmál æ sterkari þáttur í ljóðum hennar. Hún hefur haft mikil áhrif á yngri skáld.
LOFSÖNGUR UMBREYTINGARINNAR
I (1967)
Meðal þeirra var barn
sem leit allt
undrandi augum:
fullt tungl,
kyndil,
bunulind,
kött sem læddist
en varð fyrir truflun og flýði
með skuggann sinn upp í krónur pálmans
Og þar á meðal voru drengir,
óvanalegir ormar
sem léku að kínverjum og púðurkerlingum
og með sveitum sínum klifu þeir vestanvindinn
í bláum, rauðum eða grænum drekum –
strákar sem stríddu körlunum
á strætum og torgum;
sem létu illa undir svölunum, blístrandi
hoppuðu um og slógust,
stunduðu strákapör,
fleygðu hnetuskurni og hlátrasköllum hver í annan
börðust sverðum og lensum með prikum sínum
og íklæddust sögulegum hetjuhlutverkum:
– Þessi þarna er Antara, svarti riddarinn:
„Frelsið eða dauðann“
Og hann er Ezzel Din al-Qassam, sjeikinn
sem leiðir baráttuna í skógum fjallsins,
og hann er hetjan Abdul Qader við al-Qastal,
sem nærist á ást til lands síns
Og meðal þeirra voru þeir, sem enn voru
ekki annað en samruni í frjóbeði lífmóðurinnar
II
Ógnvænt er andlit júnímánaðar
Bölvunina dregur upp og svart
regnið fossar við sjónhring
Sveimar engisprettanna streyma
úr hjálmum hermannanna
Jörðin missir fótfestu sína og hrapar
í hyldýpismyrkrið
Fljót tímans fer þuklandi
limlestan líkama hennar,
skríður, hrollskelfur og snýr frá
Handan sjónhringsins er fljótið
æðandi hestur
og í báðar síður hans
skýtur vakan rótum
III (1976)
Þeir uxu í beiskum skugga kaktussins
og í sinnuleysi næturinnar
Þeir uxu hraðar en árin
eins og hennarunnarnir
og sólrósirnar
Þeir uxu í innyflum ófreskjunnar
eins og kyrrt auga fárviðrisins
Þeir uxu upp til brennandi reiði
á snúningsmarki sjónhringsins . . .
(Antara var hetja og skáld fyrir tíma íslams. Ezzel Din al-Qassam barðist mót Englendingum 1936-39. Abdul Qader al-Husseini barðist í frelsisstríðinu gegn Ísraelum og féll við al-Qastal.)
SAMIH al-QASIM
F. 1939 af Drúsaþjóð. Rekinn úr starfi og oft fangelsaður vegna stjórnmálaskoðana. Nú blaðamaður í Haifa. Verk hans fjalla mjög um frelsisbaráttu Palestínumanna.
DONN HÚAN OG GYÐJA ELDSINS
Sverð mitt.
Glófar mínir.
Hattur minn,
svört gríma mín
KUFLINN OG KLUKKAN
Ég kveð það allt í aftureldingu og deili út
til ungra riddara á vegi ástríðunnar:
Háværra kveinstafa blóðsins
Ég skipti öllum ástkonum mínum á þessa smáu elskhuga –
öllum nema gyðju eldsins
Hjá henni dvelst ég til loka tímans
og hún skal dveljast hjá mér allt til dauða míns á múrunum
Hungur mitt eyðir,
vínið og hveitið eru blóð mitt
Kom þú þá, ástin mín, gyðja lífsins,
að leita sæmandi dauða á vígslóð heiðursins,
leita hnífstungu ástarinnar,
leita dauða, sem er okkur æðri:
Dauða á múrunum!
KHAYRI MANSUR
F. 1945. Ísraelar ráku hann af hernámssvæðum sínum og hann flýði til Bagdad. Ljóð hans fást einkum við hraðfleygan tímann og harmsögu Palestínumanna.
ELSKENDUR
Enginn treystir elskendum
Kaffihúsin lokast þeim stundvíslega
og leigubílana þrýtur eftir miðnætti
Nóttin sjálf trúir þeim ekki, hún
dregst snemma úr görðunum inn í svefnherbergin,
þar sem veggirnir kveinka sér undan þunga rammanna
Gagnvart dauðanum eru kistur þeirra,
eins og annarra, þröngar
MAHMUD DARWISH
F. 1942, höfuðskáld Palestínumanna í andspyrnu þeirra gegn kúgurunum, Ísraelum. Fósturjörðin er aðalþema ljóða hans, sem mörg eru sungin sem baráttuljóð. Hann var lengi í fangelsi og útlegð, síðan á heimastjórnarsvæðunum, en mun nú búa í Ramallah í Palestínu.
ELOI, ELOI, LEMA SABAKTANI?
Guð minn, Guð minn, hví hefur þú yfirgefið mig?
Hvers vegna kvæntistu Maríu?
Hví héstu hermönnunum einasta víngarði mínum? Ég sem er ekkja
Ég er fædd úr þessari þögn, fædd af burtreknu orði þínu
Hví hefur þú yfirgefið mig, Guð minn, Guð minn, hví kvæntistu Maríu?
Þú talaðir í orðum, og taldir tvær þjóðir á að fæðast úr sama axi
Og þú fastnaðir mig einni hugsun, og ég hlýddi, viss um visku þína
Hefurðu hafnað mér? Eða fórstu til að lækna einhvern annan, óvin minn
handan höggstokksins?
Hefur minn líki rétt til að óska sér Guðs sem maka, og spyrja Eloi, Eloi,
lema sabaktani?
Hví kvæntistu mér, Guð minn? Hví kvæntistu Maríu?
VIÐ FERÐUMST EINS OG ANNAÐ FÓLK
Við ferðumst eins og annað fólk, en snúum ekki aftur til neins líkt og
ferðalagið væri vegur skýsins
Við höfum grafið ástvini okkar í skugga skýsins, milli trjárótanna og hvatt
konur okkar: Haldið áfram að fæða börn í hundrað ár svo við getum lokið
þessari ferð til lands einnar stundar, til eins metra hins ógerlega. Við
ferðumst í vögnum sálmanna, sofum í tjöldum spámanna okkar og stingum upp
kollinum í orðatiltækjum Förufólksins
Við mælum geiminn með nefi stríðsfuglsins eða syngjum til að reka brott
fjarlægðina og þvo tunglskinsgeislana hreina
Vegur þinn er langur, og megi þig dreyma sjö konur til að bera leiðina
löngu á herðum þínum, og hristu pálmana handa þeim til að kynnast nöfnum
þeirra og þeirri móður sem á að fæða strákinn úr Galíleu
Við eigum land orða. Talaðu, talaðu svo ég megi leggja veg minn um grjót
Við eigum land orða. Talaðu, talaðu svo við fáum greint lokaáfanga þessarar
ferðar
– Ljóðaþýðingar Eyvindur P. Eiríksson
Íslensk ljóð
BÖRNIN SEM LIFA Í BEIT HANOUN
Á friðsælum degi við fuglanna söng,
frjáls hlaupa systkin um tún.
Brosandi sólin bregður þá geislum
á börnin sem lifa í Beit Hanoun.
Blíðlega móðir þau kyssir á kinn
er kvöldar og hlýjan sinn dún
breiðir þau yfir og ber sína ást
á börnin sem sofa í Beit Hanoun.
En skjótt heyrast stúlku frá skelfileg óp
er skothríðar mark verður hún.
Bær hennar logar er blóðdropar falla
á börnin sem deyja í Beit Hanoun.
Þá fölna öll fegurstu blómin um stund,
fold eignast augun svo brún.
Blæinn hann stillir er blómsveigur fellur
á börnin sem kveðja í Beit Hanoun.
En gjöfin til okkar frá Guði er sú
að nýr dagur rís fyrir rún.
Ber jarðar spretta og bjartsýni glóir
á börnin sem fæðast í Beit Hanoun
Og á friðsælum degi við fuglanna söng,
frjáls hlaupa systkin um tún.
Brosandi sólin bregður þá geislum
á börnin sem lifa í Beit Hanoun.
Bjarni Þór Sigurbjörnsson, 1989-
BLÓÐGRJÓT (PALESTÍNA)
Þú hlóst er ég reyndi að verjast
kúlnahríð þinni með grjóti.
Þú hlóst hærra þegar þú sást að
ég gat ekki varist.Þú hlóst hæst
er ég bað um frið.En hverskonar
friður er það þegar þú hefur tekið
allt mitt og gert sem þitt.
Atman, 1978-
SVAR FRÁ ÍSRAEL
Arabarnir klaga og kveina
og krakkar þeirra elta okkur með steina
Við getum ekki svarað þeim sí svona
við sendum flugvélar með sprengjur, góða kona.
Að ég hafi myrt arabadreng
eins og um var kvartað.
Ég gerði honum ekkert
sendi bara kúlu gegnum hjartað.
Gunnar Valdimarsson 2000